تكنيك‌هايي كه تاكنون توصيف شده به وسيله به حداقل رساندن توان در بعضي نقطه‌ها در مدار پردازشي منطبق پیرگوشی است. هدفشان به حداكثر رساندن نسبت سيگنال گفتاري رسيده از جلو به سيگنال‌هايي كه از جهات ديگر رسيده است. اين طرح‌ها بايد فرض‌هايي در مورد تعيين محل منبع گفتار (مثلا آن مستقيما در جلو است) و يا در مورد ماهيت سيگنال آزمايشي (مثلا: آن گفتار است و بنابراين ضربان در دامنه است) و يا درباره نويز (مثلا: آن مداوم است).
تكنيك متداول ديگر منسوب است به blind sourse or channel separation يعني توانايي جداسازي سيگنال ها از هرگونه كه از جهات ديگر رسيده است، همانطور كه در شكل 8-7 نشان داده شده است.

جدايي Blinde sourse دو منبع هنگامي  فواید سمعک برای کم شنوایان اتفاق مي افتد كه دو فيلتر تطبيقي بر فرم پاسخ منطبق باشد كه مشخصه هاي انتقالي اتاق از هر منبع تا ميكروفن را جبران مي كند. دقت كنيد سمت راست نقطه چين در داخل سمعك قرار دارد در حالي كه بلوك هاي سمت چپ مشخصه هاي عبوري مسيرهاي عبوري داخل اتاق هستند. وقتي كه به طور مناسبي آداپته شده باشد پاسخ ها است . خروجي هيچ مولفه اي از را نخواهد داشت. بلوك هاي مي توانند بلوك هاي fit forward باشند به جاي بلوك هايfead_back.

تنها فرض ضروري اين است كه منبع‌هاي متداول از نظر آماري مستقل هستند. اين فرض هميشه درست نخواهد بود اگر سيگنال‌ها از گوينده‌هاي مختلف يا منابع ديگر از نويز سرچشمه بگيرند.
پروسه تطبيق فيلترها را در جهتي تغيير مي‌دهد كه براي به حداكثر رساندن استقلال آماري سيگنال‌هاي خروجي نياز است. اگر ورودي در مدار پردازشي Blind source sepration شامل n ميكروفن شود كه هر يك از آنها تركيب متفاوتي از منابع اصلي را دريافت مي‌كنند، اين کاربرد سمعک برای افراد کم شنوا طرح پردازشي بالقوه مي‌تواند تا n منبع را شناسايي كند.